Memduh
Şevket ESENDAL(1889-1952 )
a)
Romancı ve
hikâyeci ve tiyatro yazarıdır. Edebiyatımızın üç büyük hikayecisinden biridir.
(Diğerleri: Ömer Seyfettin ve Sait Faik Abasıyanık )
b)
Romanlarında
kendi deyimi ile “Topluma ayna tutmuştur”. Bu noktadan bakıldığında tam
realisttir. Ama tutucu bir sosyal gerçekçi değildir.Bu yönüyle döneminin
romancıları Orhan Kemal,Necati Cumalı isimlerden farklı bir anlayışı vardır.
c)
Hikâyelerinde
gözlem gücü son derece güçlüdür.
d)
Toplum
hayatındaki aksaklıklara değinmiştir. Ancak genelde okuyucunun kendisinin
sonuca varabileceği tarzda yazılar yazmıştır.
e)
Dili temiz;
anlatımı güçlüdür. Konuşma dilini kullanmıştır.Ömer Seyfettin ve Refik Halit’le başlayan sade dil anlayışının
1940’lardaki en önemli temsilcisidir.
f)
Hikâyelerinde
Çehov tarzının temsilcisidir. Ancak Çehov gibi karamsar ve yerici bir tarzı
benimsemek yerine gündelik hayatı yumuşatarak işlemeyi yeğlemiştir. Sait
Faik’ten sonra Çehov tarzının Türk edebiyatındaki en başarılı ismidir.
g)
Hikayelerinin
en belirgin özelliği , kahramanlarının aramızdan herhangi biri gibi olmasıdır. (
Esnaf,köylü,ev kadını vb.)
h)
Eserlerinin
konularını Türk aile hayatından,gelenek ve göreneklerinden almıştır. Yahya
Kemal Beyatlı gibi milli kaynakların batı medeniyetinin getirdikleriyle uygun
bir şekilde kaynaştırılması taraftarıdır. Bu açıdan bakıldığında yazarımız da
bir “Neoklasik”tir.
i)
Hikayelerinde
mesleki temsil anlayışını ( Sendika ) yeri geldikçe vurgulamayı unutmamıştır.
j)
Edebiyatımızda
“Ayaşlı ve Kiracıları” isimli
romanıyla tanınmıştır. Bu romanda başkent Ankara’da kuruluş yıllarının çeşitli
konumlarda bulunan orta halli insanlarının hayatlarını işlemiştir. Bu romanla 1942’de CHP Roman Ödülü’nü kazanmıştır.
Romanları: Ayaşlı ve Kiracıları, Miras, Vassaf Bey ( Bu roman
notlar halindedir. )
Hikâyeleri: Hikâyeler,Otlakçı,
Hava Parası, Mendil Altında, Temiz Sevgiler,İhtiyar Çilingir ,Gödeli
Mehmet,Kelepir, Güllüce Bağları Yolunda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.