AHMET MİTHAT EFENDİ

AHMET MİTHAT EFENDİ

Tanzimat Dönemi’in en üretken yazarıdır. 200’ü aşkın eseri vardır.

Hemen her konuda eser yazmıştır. Gazeteci, devlet adamı, romancı, hikâyeci, tiyatro yazarıdır. Adeta bir yazı makinesidir.

Romanları roman tekniği bakımından kusurludur. Çünkü romanın akışını keserek okuyucuya bilgi verme yoluna gitmiştir.

Amacı halkı eğitmek olan yazar, sanat toplum içindir anlayışını benimsemiştir.

Sade dille yazmış ve okuyucuya her fırsatta bir şeyler anlatmaya çalışmıştır. Hace-i Evvel (ilk öğretmen) kabul edilir.

Esaret ve kölelik konusunu ilk defa ele almıştır.

Felatun Bey’le Rakım Efendi adlı romanında yanlış Batılılaşmayı ele almıştır.

Esrar-ı Cinayet, ilk polisiye roman örneğidir.

Çengi adlı tiyatro eseri Don Kişot’un etkisinde yazılmıştır.

Hasan Mellah, Hüseyin Fellah adlı eserleri Tanzimat Dönemi’nde ilk macera romanlarıdır.

Müşahedat adlı eseri natüralist anlayışla yazılmış bir eserdir.

Genellikle Romantizmden etkilenmiştir.

1872’de Devir ve Bedir gazetelerini çıkarmış, 1878’de Tercüman-ı Hakikat gazetesini çıkarmıştır.

Batılı anlamda ilk hikâye örneklerini yazmıştır: Letaif-i Rivayat

Dekadanlar makalesiyle Servetifünuncuları eleştirmiştir.

Eserleri:

Kıssadan Hisse, Letaif-i Rivayat (hikaye)

Hasan Mellah, Hüseyin Fellah, Paris’te Bir Türk, Dünyaya İkinci Geliş, Jön Türk, Dürdane Hanım, Felatun Bey’le Rakım Efendi, Müşahedat, Yeniçeriler (roman)

Avrupa’da Bir Cevelan (gezi)

Açık Baş, Çengi, Çerkes Özdenler, Eyvah (tiyatro)

Menfa  (anı)